دموکراسی بیمار هند

روآرو- برای اینکه یک کشور دموکراسی باشد، به عناصر بیشتری از انتخابات نیاز دارد.

به گزارش اکونومیست، در چهار هفته آینده حدود 175 میلیون هندی در پنج ایالت با جمعیتی نزدیک به 300 میلیون نفر پای صندوق های رای خواهند رفت. قوه مقننه آنها ترکیبی از راجیا سبها (مجلس ایالتی یکی از 250 عضو پارلمان هند است که برای شش سال انتخاب می شوند) و مجلس عالی پارلمان که اعضای آن توسط رئیس جمهور انتخاب می شوند.

نتیجه انتخابات در اوتار پرادش، پرجمعیت ترین ایالت هند، می تواند زلزله ای برای نارندرا مودی، برجسته ترین نخست وزیر هند در دهه های اخیر باشد. به عنوان یک کمپین تبلیغاتی برای دموکراسی، بسیج میلیون ها رای دهنده در هند برای ارائه نظرات صدها میلیون نفر دشوار است.

علیرغم اینکه چهره دموکراسی هند در قالب انتخابات سالم به نظر می رسد، سایر ارگان های بدنه سیاسی کشور سالم نیستند. از دادگاه ها، پلیس، سیاستمداران و احزاب مختلف گرفته تا تبلیغات مالی و مکانیسم قانون گذاری، استخوان ها، رگ ها و اندام های دموکراسی هند بد به نظر می رسند.

بر اساس شاخص دموکراتیک، گردآوری شده توسط خبرگزاری اقتصادی در طول دهه گذشته، هند از همه جهات کاهش یافته یا بدون تغییر باقی مانده است، به جز اطلاعات سیاسی. اشعه ایکس از پارلمان هند نشان می دهد که برخی از سیستم های کلیدی ناپدید یا نیمه کاره هستند.

تعداد واقعی روزهایی که مجلس ملی هر سال تشکیل می‌داد از بیش از 100 روز در دهه 1950 به 66 روز کاهش یافت. بین سال‌های 2014 و 2019 و همچنین دوره Khowit-19. در مقایسه، کنگره ایالات متحده معمولا بیش از 160 روز در سال تشکیل جلسه می دهد.

چندین قانون ائتلاف در هند نیز تصویب شده است، اما هنوز در دست بررسی است. نسبت پیش نویس قوانین مربوط به مجلس سفلی یا مجلس سفلی (در هند، مجلس سفلی برای پارلمان کشور و مجلس علیا برای مجلس سفلی است). از حدود 60 تا 70 درصد در دولت قبلی، این میزان در دوره اول مودی به 27 درصد و در دوره دوم سلطنت او به 13 درصد کاهش یافت. سوابق حضور در جلسات کمیته در هر دو مجلس طی سه سال گذشته میانگین متوسط ​​46 درصد را نشان می دهد.

از 15 لایحه ای که در سال گذشته تصویب شد، یکی از آنها مورد بررسی کمیسیون قرار نگرفت. این تا حدودی به دلیل خروج مخالفان از پارلمان و اعتراضات خشونت آمیز بود. BJP (BJP) به رهبری مودی، یک سری اصلاحات کشاورزی را در سال 2020 ارائه کرد. نتیجه آن اعتصاب 14 ماهه کشاورزان بود که با لغو مطبوعات پایان یافت.

قانونگذار ایالتی بهتر از این نیست. با وجود هرج و مرج و هزینه هنگفت انتخابات این ماه برای اوتار پرادش، واقعیت این است که سال گذشته تنها 17 روز و در سال 2020 تنها 13 روز طول کشید. این در مقایسه با بیش از 80 روز در دهه 1950 است.

تنها مقصر حزب بهاراتیا جاناتا نیست. مجلس قانونگذاری اوتار پرادش تنها 24 روز قبل از به قدرت رسیدن حزب تشکیل جلسه داد. پنجاب تحت كنگره حزب حاكم كه به مدت 11 روز تشكيل جلسه داده بود، شركت كنندگان كمي در سال گذشته داشت.

اعضای اپوزیسیون پارلمان حاکم ماهاراشترا تلاش کردند تا حزب شورشی 12 عضوی بهاراتیا جاناتا را به مدت یک سال از حضور در پارلمان منع کنند، در حالی که رقبای حزب حاکم تحت رهبری مودی از سرکوب این حزب در پارلمان شکایت داشتند و دادگاه عالی مداخله کرد.

سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که اگر 5000 ایالت و بقیه پارلمان هند زمان زیادی را صرف قانون کنند، چه خواهند کرد؟ به نظر می رسد بسیاری از آنها زمان بیشتری را صرف بازپس گیری آنچه قبلاً به آن رأی می دادند، می گذارند.

بر اساس گزارش یک گروه تحقیقاتی به نام انجمن اصلاحات دموکراتیک، 43 درصد از قانونگذارانی که در انتخابات عمومی 2019 کرسی های خود را به دست آورده اند به جرم و جنایت متهم شده اند. 29 درصد آنها به جرایم سنگینی مانند تجاوز جنسی و قتل محکوم شده اند. این نشان دهنده افزایش 109 درصدی تعداد جرایم مشابه توسط وکلا در ده سال گذشته است.

ارزیابی ها نشان می دهد که احتمال ابتلای افراد دارای سابقه کیفری سه برابر بیشتر از افراد بدون سابقه کیفری است. به طور مشابه، افرادی با دارایی های اعلام شده بیش از 50 میلیون روپیه (670000 دلار) در انتخابات شش برابر بیشتر از افراد دارای دارایی کمتر برنده می شوند. اگر ثروت و ظلم کلید جمع آوری آرا در سطح خیابان بود، آنها هم می خواهند در مناصب و نهادهای بالاتر باشند.

در اینجا، حزب بهاراتیا جاناتا راه را برای تعداد بیشتری از اعضای پارلمان برای انباشت ثروت از طریق مکانیسمی نوآورانه به نام برگه رای هموار می کند. این طرح که در سال 2018 ارائه شد، به نظر می‌رسد راه‌حلی برای مهار جریان غیرقانونی پول نقد باشد، اما در عمل باعث تامین مالی نامحدود و غیر شفاف احزاب سیاسی می‌شود. به عنوان مثال، ناتوانی روزنامه نگاران در ردیابی پیوندهای بین ثروتمندان پس از تضمین معاملات سودآور و کمک های مالی او برای تقویت موقعیت او به عنوان یک سیاستمدار، افزایش یافته است.

بنابراین، جای تعجب نیست که حزب حاکم نسبت به سایر احزاب بودجه بیشتری دریافت می کند. تا سال 2020، دارایی Bharatiya Janata به 655 میلیون دلار خواهد رسید که بیش از هر حزب دیگری است. در نشانه دیگری از تخریب زیرساخت های دموکراتیک، دادگاه عالی هند جلسه رسیدگی خود را برای مدت نامعلومی به تعویق انداخته است.

با کمال تعجب، خروج هند از دموکراسی در دیپلماسی آن نیز منعکس شده است. علیرغم عضویت دموکراسی ها در باشگاه های کشورهای بزرگ هند و اقیانوس آرام که نگران خصومت فزاینده چین هستند، هند اغلب از پیوستن به سایر دموکراسی ها خودداری کرده است. این را می توان به عنوان مثال در محکوم نکردن کودتای نظامی اخیر در همسایگان برمه یا واکنش روسیه به تهدیدات روسیه علیه اوکراین و سایر دموکراسی ها مشاهده کرد.

به گفته وزارت امور خارجه، در مجمع عمومی سازمان ملل، هند در پنج سال گذشته تنها 28 درصد رای داده است. این رقم برای چین بیش از 23 درصد، برای روسیه 30 درصد و برای اتحاد دموکراتیک بیش از 50 درصد است. این یک قانون طلایی برای دموکراسی نیست. مخالفت با دموکراسی هنوز در میان شهروندان هندی وجود دارد.

اخیراً بسیاری از هندی ها در رای گیری گفتند که بسیار خوشحال خواهند شد.از انحلال پارلمان و تصویب قانون عدالت بدون تغییر در هفت دهه گذشته بیا.