بزرگترین گور باقی مانده از برخورد سیارک

روآرو- ما اغلب برخوردهای سیارکی را در گذشته با زمین مرتبط می‌دانیم، در حالی که این برخوردها همیشه بوده و بوده است، اگرچه بیشتر برخوردهایی که در دهه گذشته رخ داده اند جزئی هستند. با این حال، گاهی زمین شاهد برخورد سیارک های بزرگ است که ما قصد داریم بزرگترین آنها را در اینجا معرفی کنیم.

به قول آقای فرارو. در 4.5 میلیارد سال سیاره ما، زمین توسط صدها سیارک بزرگ که به سطح آن برخورد کرده اند مورد حمله قرار گرفته است. حداقل 190 مورد از این درگیری ها، زخم های بزرگی را باقی گذاشتند که هنوز دست نخورده باقی مانده اند. اما هر سنگ فضایی وارد جو سیاره ما به زمین نمی شود. بنابراین چقدر طول می کشد تا یک سیارک به زمین بیاید و یک رویداد برخورد شناخته شده بزرگترین دستگاه را می سازد؟

بیشتر سنگ هایی که در جو زمین فرو می روند اصلا سنگ های بزرگی نیستند. به گفته ناسا، آنها بسیار کوچک هستند و معمولاً حدود 3 فوت (1 متر) عرض دارند. ناسا در این گزارش افزود که این اتفاق خوبی برای زمینی ها است، زیرا سنگ های فضایی با قطر کمتر از 25 متر معمولا از جو زمین عبور نمی کنند. سرعت بالای این سنگ فضایی باعث گرم شدن گاز موجود در اتمسفر می شود که در حین عبور، سنگ فضایی (که از نظر فنی پس از سقوط در جو تبدیل به شهاب سنگ می شود) می شود. بنابراین، در بیشتر موارد، سنگ های فضایی باقیمانده که از جو عبور می کنند، اگر به زمین برسند، آسیب اندکی ایجاد می کنند یا هیچ آسیبی نمی بینند. پل چوداس، مدیر ناسا برای مطالعات نزدیک به زمین در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) در پاسادنا، کالیفرنیا، به LiveScience گفت: جو از ما در برابر تأثیرات این ستارگان محافظت می کند.

به عنوان مثال، یک شهاب سنگ 56 فوتی (17 متری) در چلیابینسک روسیه در سال 2013 منفجر شد و باعث ایجاد امواج ضربه ای شد که شیشه ها را شکست و افراد را مجروح کرد. با این حال، سیارک یک سیارک را تشکیل نداد زیرا شهاب سنگ دقیقاً با زمین برخورد نکرد و به سمت آسمان شلیک کرد. گرهارد درولشاگن، فیزیکدان نزدیک به زمین در دانشگاه اولدنبورگ آلمان و مدیر سابق گروه مشاوره برنامه ریزی ماموریت فضایی سازمان ملل، می گوید که بیشتر ستارگان به غبار و شهاب سنگ های کوچک تبدیل شده اند. بر اساس گزارش چهل و پنجمین کنفرانس علوم قمری و سیاره‌ای در سال 2014، شهاب‌سنگ‌هایی به عرض 5 فوت (1.5 متر) که تنها با چند تکه کوچک به ته دریاچه نزدیک سقوط کردند، تنها چیزی بودند. از سیارک ها

با این حال، 190 مقبره شناخته شده در پوسته زمین ثابت کرده اند که برخی از ستاره های بزرگتر هنوز هم می توانند از جو زمین عبور کنند. بر اساس پایگاه داده برخورد زمین، بیشتر ستارگان، عمدتاً در آمریکای شمالی (32٪) فرود آمدند، پس از آن اروپا (22٪)، روسیه و آسیا (16٪). جالب توجه است که از میان دهانه‌های برخوردی شناخته شده، 44 دهانه 12 مایلی (20 کیلومتری) یا بیشتر است که مطمئناً برخورد ویران‌کننده‌تری است. اکنون سه مورد از بزرگترین آنها را به شما معرفی می کنیم که در زیر مشاهده خواهید کرد.

1. به گفته رصدخانه زمین ناسا، بزرگترین مقبره جهان، مقبره Wordfurt در آفریقای جنوبی، 99 مایل (160 کیلومتر) عرض دارد و ممکن است حدود 2 میلیارد سال پیش ساخته شده باشد. چوداس گفت که دهانه تا حد زیادی فرسایش یافته است، اما بر اساس آنچه از لبه باقی مانده است، دانشمندان تخمین می زنند که قطر ستاره ای که به آن برخورد کرده است 6 تا 9 مایل (10 تا 15 کیلومتر) بوده است. او گفت: “این بزرگتر از یک دایناسور منقرض شده است، اما خیلی قبل از دایناسورها به زمین برخورد کرده است.”

دورشاگن به Live Science گفت: “اگر جسم بزرگتر از 1 کیلومتر باشد.” [۰.۶ مایل]اگر به زمین برخورد کند، می تواند تأثیری جهانی داشته باشد.» چوداس گفت، بنابراین، سیارکی که دهانه وردفورت را ایجاد می کند ویرانگر است، احتمالاً معادل سیارکی است که دایناسورها را نابود کرده است. او گفت: «این می تواند باعث آتش سوزی جهانی شود و گرد و غبار زیادی را به جو پرتاب کند» که ماه ها و سال ها آب و هوای جهان را تغییر داده است.

. به گفته رصدخانه زمینی ناسا، گورستان چیکسولوب در شبه جزیره یوکاتان مکزیک از نظر اندازه شبیه به آفریقای جنوبی و 112 مایل (180 کیلومتر) عرض است، اما بسیار کوچکتر است. این مقبره توسط یک سیارک 7.5 مایلی (12 کیلومتری) ایجاد شده که 66 میلیون سال پیش به زمین آمده است. اگرچه حادثه در خشکی بود اما در زمان برخورد دریای یوکاتان زیر دریا بود.آب کم عمق. این برخورد باعث انقراض 75 درصد از گونه ها از جمله دایناسور غیر پرنده شد. این برخورد می تواند “پراکندگی” سنگ ها و زباله ها را به فضا بفرستد. Chudas می گویند که سنگ هنگام بازگشت به زمین مشتعل شده است که ممکن است چندین سیاره را مشتعل کرده باشد. این برخورد همچنین ابرهای گرد و غباری را ایجاد کرد که سال‌ها در جو زمین می‌وزیدند و نور خورشید را مسدود می‌کردند و آن را مختل می‌کردند زنجیره غذایی. چوداس می‌گوید دایناسورهای غیر پرنده‌ای که از برخورد اولیه جان سالم به در برده‌اند ممکن است کمبود غذا داشته باشند و بسیاری از آنها منقرض شده‌اند.

3. حوضه سادبری در انتاریو، کانادا، از نظر اندازه در رتبه سوم قرار دارد و مانند وردفورت، یکی از قدیمی ترین دهانه ها در جهان است. یک مطالعه در سال 2014 در مجله Terra Nova نشان داد که ممکن است ستاره ای نباشد که در یک حوضه شکل گرفته است، بلکه یک دنباله دار بزرگ یا مخلوطی از ستاره و قطعات یخ باشد. این فضاپیما با قطری بین 6 تا 9 مایل، حدود 1.8 میلیارد سال پیش روی زمین فرود آمد. امروزه به دلیل فرسایش، مقبره ها تقریباً قابل تشخیص نیستند، اما صنایع نیکل و سنگ آهن در آنجا رشد می کنند. چوداس گفت: «آنچه واقعاً استخراج کردند، بقایای یک سیارک است.

با توجه به پایگاه داده برخورد زمین، در 44 حفره بزرگ مواد تشکیل شده از Space Rock Clash، 39 این برخوردها بیش از 10 میلیون سال پیش رخ داده است. تنها قبر در تاجیکستان کارا کول است که بیش از 5 میلیون سال پیش فرو ریخت. چوداس گفت: “بسیاری از گورها واقعا قدیمی هستند، زیرا در روزهای اولیه منظومه شمسی، آوارهای زیادی در اطراف پرواز می کردند و برخوردهای بیشتری وجود داشت.” اگر به ماه نگاه کنید، می بینید که با دهانه های زیادی پوشیده شده است. اگر اقیانوس‌ها و فرسایش نبود، زمین همان‌طور به نظر می‌رسید». او گفت: “در نتیجه، ممکن است برخوردهای سیارکی بیشتر و حتی بزرگترهایی که ما نمی دانیم وجود داشته باشد.”

منبع: lifecience

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو