اکتشافات جدیدی که درمان آکنه و جوش را تشخیص می دهد

روآرو-آکنه که به عنوان اسکار آکنه نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین و شایع ترین بیماری های پوستی برای متخصصین پوست و آرایشگاه است. متأسفانه، پیشگیری و گاهی درمان این عارضه می تواند بسیار دشوار باشد، اما گزارش های اخیر نشان می دهد که دانشمندان ارتباطی بین این عارضه و سلول های چربی در پوست ما کشف کرده اند که می تواند به ما در یافتن راه های عملی برای مبارزه با آن کمک کند.

به قول آقای فرارو. سلول های پوست ما که اسیدهای چرب تولید می کنند می توانند نقش ناشناخته ای در ایجاد آکنه داشته باشند. آزمایش های اخیر بر روی آکنه انسان و پوست موش نشان داده است که جوش ها و ضایعات پوستی توسط فیبروبلاست های تولید کننده چربی کنترل می شوند. فیبروبلاست ها رایج ترین نوع سلول های بافت همبند هستند که در بدن ما وجود دارد. آنها ساختار پوست ما را تولید و حفظ می کنند و همچنین برای بهبود زخم بسیار مهم هستند. با این حال، نقش آنها در ایجاد آکنه نسبتا نادیده گرفته شده است.

اکنون محققان دریافته‌اند که زیرمجموعه‌ای از فیبروبلاست‌های پوست – که پیش‌ساز سلول‌های چربی هستند – می‌توانند توسط یک باکتری مولد آکنه معروف به نام Cutibacterium acnes که مسئول التهاب خاص آکنه است، تحریک شوند. وقتی به این عفونت مبتلا می‌شوید، به نظر می‌رسد که این فیبروبلاست‌های خاص در فرآیندی به نام آدیپوژنز برای تبدیل شدن به سلول‌های چربی تحریک می‌شوند. در عین حال، این فرآیند کاتالیستیدین را آزاد می کند، یک پپتید با خواص ضد میکروبی.

ریچارد گالو، متخصص پوست در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، می گوید: «این یافته ها ممکن است روش درمان آکنه را تغییر دهد. قبل از این، فولیکول های مو مهمترین عامل ایجاد آکنه در نظر گرفته می شدند. با این حال، در این مطالعه، فولیکول‌های موی خارج سلولی را بررسی کردیم و متوجه شدیم که آنها تأثیر قابل توجهی بر کنترل باکتری‌ها و آکنه دارند. آکنه یکی از شایع ترین بیماری های پوستی در جهان است، به طوری که در طول سال ها تحقیقات علمی زیادی روی آن انجام شده است که در نهایت مجموعه ای از علل و مکانیسم های این عارضه کشف شده است. با این حال، هنوز شکاف های زیادی در درک ما از شرایطی وجود دارد که در آن دانشمندان همچنان به دنبال پاسخ های معتبر هستند.

بسیاری از مطالعات اخیر بر روی فولیکول های مو و غدد چربی پشتیبان آن متمرکز شده اند که به روان کردن منافذ و شستن سلول های مرده یا ناخالصی های پوست کمک می کنند. در افراد مبتلا به آکنه، منافذ مسدود شده و برخی از انواع باکتری ها در داخل رشد می کنند و به دلیل ترشح سموم و سایر اثرات موضعی باعث التهاب می شوند. رتینوئیدهای دارویی برای درمان آکنه های شدید خوب هستند زیرا می توانند به باز شدن منافذ و کاهش التهاب کمک کنند. اما این درمان ممکن است از راه دیگری به ما کمک کند.

بیوپسی پوست در بیماران آکنه نشان داده است که رتینوئیدها می توانند کاتالیستیدین را در میان برخی از فیبروبلاست های پوست افزایش دهند و رشد باکتری های بیشتری را به دلیل تولید سلول های چربی جدید کاهش دهند. در عین حال، آزمایشات روی موش ها نتایج مشابهی را نشان داده است. محققان می‌گویند: «به نظر می‌رسد اثرات فیبروبلاست‌ها بر آکنه منعکس‌کننده تعادل بین میزبان و میکروب است». سلول های تحریک شده توسط C. acnes کاتالیستیدین را آزاد می کنند که در واقع علیه باکتری C. acne عمل می کند. با این حال، به نظر می رسد افزایش سنتز لیپید باعث افزایش آکنه C. می شود. این یک شمشیر دو لبه است، اما اگر بتوانیم بفهمیم که چگونه سیستم ایمنی را خاموش کنیم، می تواند به طور مستقیم آکنه را درمان کند.

امروزه درمان با رتینوئید فقط در موارد شدید مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا در صورت باردار بودن بیمار می توانند باعث ناهنجاری های جنینی شوند. اگر محققان بتوانند چیزی بیابند که فیبروبلاست ها را برای تولید کاتالیستیدین تحریک می کند، ممکن است بتوانیم به این پپتید ضد التهابی کمک کنیم و عوارض جانبی کمتری داشته باشیم. گالو گفت: “انتشار کاتالیستیدین بالا در بافت بیوپسی آکنه یک کشف بسیار جالب برای ما است و دانستن این موضوع به ما کمک می کند تا درمان های هدفمندتری را توسعه دهیم.” نتایج این مطالعه در مجله Accurate منتشر شده است علم ترجمه منتشر شده است.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی فرارو