محمد مهاجری در مقاله ای با عنوان «تبیین جهاد و ارتش سایبری» در اعتماد می نویسد: مجلس بودجه کلانی را به تبیین جهاد اختصاص داد که خوشبختانه مخالفت رهبر معظم انقلاب به رسمیت شناخته شد. تجربه گذشته نشان می دهد که این پول چه در اختیار رادیو و چه مدیر و یا سایر نهادهای فرهنگی «در آتن» خرج می شود.
در سال‌های اخیر به بهانه‌های دیگر بودجه‌های مشابهی توسط افراد و سازمان‌ها صورت گرفته است. آیا بازرسی و پیگیری هایی وجود دارد تا مشخص شود چه کسانی از آنها سود می برند؟ متأسفانه کسانی که بودجه را مدیریت می کنند، حداقل یک «ارتش سایبری» را فرماندهی می کنند و جوانان ساده، مذهبی و انقلابی را به تندرو، دروغگو، دروغگو و تهمت زن تبدیل می کنند. این افراد در پست های خود در فضای مجازی – توییتر و اینستاگرام – و برخی از تریبون های داخلی عملاً به رفتارهای مذهبی و اخلاقی پایبند نیستند و صرفاً منطقه را مسموم می کنند.
تعجب آور است که اقدامات آنها زیر نظر مستقیم فرماندهان آنها انجام می شود و اکثر اوقات با سوگندهای قابل توجهی بیان می شود در حالی که همه آنها چهره نیستند.
گاهی شایعه می شود که این ارتش سایبری با اکانت جعلی دشمنی منافق ایجاد کرده و سپس برای حمله به همان دشمن منافق رزمایش انجام داده است!
شایعاتی که در سال‌های اخیر در مورد پرداخت‌های کلان به اعضای ارتش سایبری منتشر شده است، شگفت‌آور است. اما آنها حاضر نیستند به اهدافی که برای رسیدن به آن در نظر گرفته اند دست یابند.
مشکل اصلی فضای مجازی ضعف محتوای مذهبی و انقلابی است. طبقه بندی سایبری برای اظهار نظر در مورد محتوای دیگران و تهمت زدن به این یا آن برچسب چیزی را حل نمی کند. کمپ هایی برای مبارزه با قلدری سایبری ایجاد شده است، اما همانطور که گفته شد، هیچ چیز خوش بینانه تر از ترویج بد زبانی از طرفین و همچنین نشر اکاذیب، تهمت و توهین نیست.
وقتی بودجه هنگفت «بودجه توجیهی» به تصویب مجلس می رسد، مشخص است که هر دستگاه و سازمان و فردی برای آن کیسه می دوزد تا آن را به نام «وصف جهاد» بگذارد. باید از رهبر معظم انقلاب به خاطر لغو این تصمیم تشکر کرد. در عین حال معتقدم «تبیین جهاد» باید به یک مطالبه عمومی تبدیل شود و از سوی آحاد ملت دنبال شود. اولین توضیح معتبر باید از سوی مقامات کشوری ارائه شود.
متأسفانه اطلاعات نادرست زیادی از سوی دستگاه های مختلف اداری منتشر می شود که ریشه در فریب، لفاظی، حماقت، جهل و بی سوادی دارد. اگر این ریشه ها خشک شوند، اتفاق بدی نمی افتد که باید با جهاد توضیح داده شود.
سایر منابع اطلاعات نادرست، رسانه های خارجی و فضای مجازی مرتبط با آنها هستند. پخش کنندگان جسور، حرفه ای و بدون سانسور می توانند تلاش های دروغگویان را خنثی کنند. این می تواند مردم را نیز به آشتی با رادیو سوق دهد. علاوه بر این، دفن روزنامه‌ها، سازمان‌های خبری، خبرگزاری‌ها، رسانه‌ها و شخصیت‌های سیاسی شناخته شده‌ای که از آزادی، آزادی، استقلال از دولت (حتی مخالفان) برخوردارند، از دروغگویان در داخل و خارج سوء استفاده می‌کنند. جهاد توضیح این کم هزینه و سود است.
