چرا موازنه قدرت در فناوری به سمت کارگران تغییر می کند؟

بر اساس برنامه «اقدام جمعی در فناوری»، برنامه‌ای که بر تلاش‌های سازمان‌های صنعتی نظارت می‌کند، از زمان راهپیمایی، هر ساله کارگران بیشتری به صحبت پرداخته‌اند. تصویر یک شرکت فناوری غول پیکر دوستانه شکسته شده است. استپلتون گفت، بخشی از میراث راه رفتن این است که “به مردم کمک می کند شکاف بین شرکت هایی که خودشان را معرفی می کنند و نحوه انجام تجارت و سرمایه داری را ببینند.”

در سال 2021، تعداد اقدامات از جمله تجاوز کاهش خواهد یافت. JS Tan و Nataliya Nedzhvetskaya که به اجرای آرشیو Collective Action in Tech کمک کردند، می‌گویند، اما این به این دلیل است که ماهیت آن اقدامات تغییر کرده است.

Nedzhvetskaya، کاندیدای دکترا در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، گفت: “در مقایسه با سال 2018، فکر می کنم واقعیت زیادی در مورد اینکه کارکنان سازمانی به چه معنا هستند و چه چیزی به همراه دارد وجود دارد.”

سال گذشته، کارگران به جای نوشتن یک نامه سرگشاده (که می‌توانست روند نسبتاً سریعی داشته باشد)، شروع به فشار برای تشکیل اتحادیه‌ها کردند، که موضوع شهرت دیرینه است. اما تشکیل اتحادیه ها – حتی اگر “اتحادیه” باشند که حمایت قانونی کمی دارند – سرمایه گذاری در آینده است. بر اساس تجزیه و تحلیل Collective Action in Tech، بیش از یک سال پیش، دوازده اتحادیه فناوری در سال 2021 تشکیل شد. تان، که به عنوان یک مخزن کار خود را آغاز کرد، گفت که اکثر اتحادیه ها در مغازه های کوچکتر هستند که در آنها موانع کمتری برای سازماندهی وجود دارد. اما کارگران شرکت های بزرگ نیز هدف قرار گرفته اند.

تان، یک کارمند فناوری خودخوانده در مایکروسافت، گفت: «اگر هدف این است که این شرکت‌های بزرگ فناوری را پاسخگو نگه داریم، این تنها یکی از این کارگران نیست که می‌تواند این کار را انجام دهد، بلکه قدرت کلی آنهاست.»

مبارزه با “بردگی دیجیتال”

نادر عوض می داند که در کنار زمان آزاد، رانندگان اوبر را کجا پیدا کند. هنگامی که در پارکینگی خارج از فرودگاه شلوغ لندن پارک کرده بودند و منتظر مشتریان بودند، به آنها نزدیک شد. عواد اعلامیه ها را به آنها داد و در مورد پیوستن به اتحادیه با آنها صحبت کرد و صبورانه شنید که آنها همان شکایاتی را که او شنیده بود در سراسر صنعت طنین انداز می کند، می شنوند.

درایورهای Gig آنطور که ممکن است در مورد کارگران فناوری فکر کنید، توسعه دهندگان نرم افزار شیشه سفید نیستند، اما گروه بزرگ و رو به رشدی از کارگران فناوری را تشکیل می دهند. سال گذشته، آنها به طور فزاینده‌ای در مورد تعدادی از نیازهای اساسی صحبت کردند: برای پرداخت بهتر، افزایش امنیت، نحوه یافتن راه‌حل در صورت اخراج از یک برنامه ناعادلانه شرکت. در بریتانیا و آفریقای جنوبی، رانندگان اوبر را به دادگاه برده اند. در ایالات متحده، رانندگان DoorDash در سراسر کشور در اعتراض به کاهش دستمزد اعتراض می کنند. در هنگ کنگ و سرزمین اصلی چین، کارگران تحویل غذا برای بهبود دستمزدها و امنیت اسکورت دست به اعتصاب زدند. در کره، رانندگان اوبر کنفرانس‌های مطبوعاتی و اعتراض‌هایی برگزار کردند و گفتند پرداخت‌هایشان دیر انجام شده است. یکی از اعضای اتحادیه گفت: “ما احساس می کنیم برده های دیجیتالی هستیم.”

WIKTOR SZYMANOWICZ / NURPHOTO VIA AP

آواد در سال 2019 پس از اخراج از شغل قبلی خود به عنوان مدیر ارشد، رانندگی اوبر را آغاز کرد. او بلافاصله مشکلات صنعت را احساس کرد. او گفت: «این من را به یاد خواندن چارلز دیکنز انداخت. «سطح استثمار. سطح ضعف گفتم: باورم نمی شود. راننده دیگری که در هیترو ملاقات کرد، دلسوز بود. او به دنبال اتحادیه ای برای پیوستن به اطراف خود بود و در آوریل 2019 به عضویت United Private Hire Drivers، شاخه ای از اتحادیه کارگری مستقل بریتانیا درآمد. او اکنون رئیس جمهور منتخب است.

اعضای محلی او، با 900 راننده یا بیشتر، آن مسائل جهانی را منعکس کردند، و او به سازماندهی و حمله کمک کرد، اما او گفت که شرکت از شرکت در بحث های آزاد خودداری کرد. آواد می گوید رانندگان برای کسب درآمد کافی باید 12 یا 14 ساعت در روز در جاده بمانند.

در یک پرونده بزرگ در فوریه گذشته، دادگاه عالی بریتانیا حکم داد که رانندگان حق دارند از تعطیلات، حقوق بازنشستگی و حداقل دستمزد برخوردار شوند. بسیاری از اتحادیه ها می گویند که اوبر از این تعهدات جدید چشم پوشی کرده است، اما کمیسیون اروپا به این مشکل اشاره کرده است. در ماه دسامبر دستوری برای “بهبود شرایط کاری پلت فرم” صادر کرد که به این معنی است که قوانین جدید دنبال خواهد شد.

سپس مشکل تمایز الگوریتمی وجود دارد. شرکت‌ها از الگوریتم‌هایی استفاده می‌کنند تا مشخص کنند رانندگان چه کسانی هستند که می‌گویند، اما فناوری تشخیص چهره در تشخیص چهره‌های غیرسفید بدتر از سفیدپوستان است. در لندن، بیشتر سوارکاران رنگین پوست هستند و برخی به دلیل شکاف از سکو حذف می شوند.

توقف بدون فرصتی برای درخواست تجدیدنظر انگیزه اصلی اعتراضاتی بود که آواد در ماه اکتبر به سازماندهی آنها کمک کرد. حدود 100 راننده در لندن با در دست داشتن بیلبوردهای بزرگ مشکی که روی آن نوشته شده بود «توقف ناعادلانه، توقف تخریب زندگی» را در دست داشتند، تجمع کردند. در پس زمینه، معترضان پلاکاردهایی با تصاویر رانندگان در دست دارند. یکی از آنها گفت: “دبورا را بازگردانید.” دیگری گفت: «آمادو را بازیابی کن.

در طول این رالی، United Private Drivers شکایت تبعیض را که بر اساس خطاهای تشخیص چهره ارائه کرده بود، اعلام کرد. آواد گفت: “ما انتظار داریم دادگاه علیه اوبر اقدام کند زیرا این اتفاق در کشورهای دیگر رخ می دهد، نه فقط در کشور ما.”

فیلد گفت: «در ابتدا فکر نمی‌کردم بفهمم آن زمان چقدر بزرگ است. بعدازظهر، سلبریتی های مشهور حمایت خود را اعلام کردند.

رانندگانی که به سر کار می روند با خطرات دیگری روبرو هستند. خطر عفونت حلزون یک نگرانی مداوم است. حمله چنین بود – عوض با راننده مورد حمله صحبت کرد و ماشین آنها را دزدید. او قصد دارد برای درخواست تدابیر امنیتی در مقابل پارلمان بریتانیا تظاهراتی ترتیب دهد. خطر، و تمرکز خود را بر اتحادیه های دیگر به نمایندگی از رانندگان، به امید ایجاد یک ائتلاف انجام داده است. و اجازه می دهد شرکت ها این کار را انجام دهند.

عوض گفت: “ما دو راننده در نیجریه کشته شده ایم. راننده ای داریم که در 17 فوریه در لندن کشته شد. ما هر روز به رانندگان حمله می کنیم.” “این فقط در مورد لندن نیست. این یک موضوع جهانی است.”

مهاجمان به شکارچیان اتحادیه حمله می کنند

در ماه سپتامبر، کارگران شرکت غذای ایمپرفکت که به اتحادیه رای دادند دریافتند که کارفرمای آنها آماده است تا نقش مسئول اتحادیه را بر عهده بگیرد. همین اتفاق در نوامبر گذشته در HelloFresh، یکی دیگر از خدمات پیک، که کارگرانی را در Aurora، کلرادو استخدام می‌کند، اتفاق افتاد و آزار و اذیت مدیریت را گزارش می‌کرد. هنگامی که کارگران انبار آمازون در آلاباما در ماه آوریل به تشکیل اتحادیه رای دادند، شرکت به طور گسترده مداخله کرد که کمیسیون ملی کار ایالات متحده به آن دستور داد تا این کار را انجام دهد. (در توافقی جداگانه، آژانس گفت آمازون باید به کارمندان خود اجازه دهد آزادانه اتحادیه ها را سازماندهی کنند.

به گفته یوناتان میلر، داوطلب بخش برلین از ائتلاف کارگران فناوری، این تاکتیک در حال گسترش است. میلر گفت: «آلمان یک سنت قوی از سازش اجتماعی و همکاری اجتماعی دارد، جایی که شرکت‌ها نه دشمن هستند و نه دشمن. “این چیزی است که می بینید از ایالات متحده وارد شده است – نوعی صنعت تخریب به سبک ایالات متحده.”

اولی کاوفمن

ائتلاف کارگران فناوری یک سازمان مردمی و به رهبری داوطلبان با 21 بخش در سراسر جهان است. میلر در سال 2019 شرکت داشت و هنوز اولین جلسه را در منطقه کروزبرگ برلین با حضور حدود 40 کارمند فناوری به یاد دارد. اکثر ما، همانطور که در آلمان می گویند، تازه وارد هستیم. و برخی از ما از پیشینه عربی یا مسلمان هستیم. اما بیشتر آنها اهل آمریکای لاتین، اروپای شرقی یا سایر نقاط اروپا هستند.

ایده پشت کلیسا کمک به یافتن پاسخ های جهانی برای مشکلات رایج در سطح جهانی است و در دو سال عملیات بخش برلین، به نتایج قابل توجهی دست یافت. این به سازمان دهندگان برنامه خواربارفروشی گوریل ها، اولین شرکت اسب شاخدار آلمان، کمک کرد که به شدت علیه شورای کار، سازمانی شبیه به اتحادیه در داخل شرکت که در مورد حقوق کارگران مذاکره می کرد، جنگید. همچنین به جمع آوری کمک مالی برای یک کارگر انبار آمازون در لهستان کمک کرد که به گفته متحدان به تلافی فعالیت های اتحادیه اش اخراج شد. در حالی که کارگران HelloFresh تلاش کردند تا متحد شوند، ائتلاف برلین تجمعی را در مقابل دفتر مرکزی شرکت برگزار کرد. میلر گفت، هر زمان که نیاز باشد، متحدان برای ارائه آموزش، راهنمایی یا پشتیبانی وارد می شوند، بسیاری از آن ها “با دقت در پشت صحنه اتفاق می افتد.”

از نظر او این تلاش ها صنعت فناوری را به استانداردهای سایر صنایع نزدیک می کند. سازمان کارگری او از فعالیت های معلمان و کارکنان بهداشتی مانند خروج گوگل الهام گرفته بود. ناتوانی در ادغام با این کارگران دیگر یکی از دلایلی بود که اپیدمی باعث ناامیدی بسیار شد – دسترسی به میله‌ها و تجمع‌هایی را که شکایات به یک ایده تبدیل می‌شد و در نهایت، اقدامات در زمانی که صنعت شروع به پذیرش تقاضا می‌کرد، قطع کرد. برای سازماندهی کار میلر گفت: “ما در بحث اخلاقی پیروز شدیم، اما هنوز نمی توانیم آن را حل کنیم.”

فناوری، صادقانه بگویم

گرد و غبار از شهادت فرانسیس هاوگن در اکتبر گذشته هنوز فروکش نکرده بود که دو کارمند سابق فیس بوک این خبر را اعلام کردند. سحر ماساچی و جف آلن موسسه یکپارچگی را راه‌اندازی کرده‌اند، یک موسسه غیرانتفاعی که هدف آن انتشار تحقیقات مستقل و کمک به تعیین استاندارد برای متخصصان صادق است که برای جلوگیری از تضعیف پلتفرم‌های اجتماعی تلاش می‌کنند. هم ماساچی و هم آلن مدتی است که درباره این ایده نشخوار می کنند. آنها به عنوان بخشی از تیم وفاداری فیس بوک برای پاکسازی پلت فرم کار کردند. برخی از تحقیقات آلن از جمله اسنادی است که هاگن به بیرون درز کرده است. اکنون آنها می خواهند به این سؤال بزرگ پاسخ دهند: صداقت چگونه مانند نظم است؟ ایجاد یک بستر اینترنتی مسئولانه به چه معناست؟